دمای مناسب برای تهویه مطبوع
یا به عبارتی بین 20 درجه سانتی گراد تا 28 درجه سانتی گراد. اداره ایمنی و بهداشت شغلی وزارت کار ایالات متحده (OSHA) نیز دمای تهویه مطبوع دفاتر اداری را بین 68 تا 76 درجه فارنهایت یا 20 الی 25 درجه سانتی گراد توصیه می کند تا راحتی و بهره وری کارکنان را به حداکثر برساند
دمای مناسب برای تهویه مطبوع چند درجه است؟
گر فرض را بر این بگیریم که شما در آب و هوای معتدل زندگی می کنید شما باید در فصل زمستان دما را بر روی ۲۵ تا ۲۷ درجه تنظیم کنید تا محیط به اندازه کافی خنک شود و اگر در فصل زمستان هستید باید دما را در ۱۸ تا ۲۰ درجه باشد ولی باز خالی از لطف نیست که شما این را در نظر بگیرید که این دماهای پیش فرض مختص آب و هوای معتدل است و شما باید نسبت به شرایط آب و هوایی که در آن زندگی می کنید باید تصمیم بگیرید ولی این تصمیم باید بر حسب اطلاعات و تجربه باشد
چگونه دمای مناسب تهویه مطبوع می تواند هزینه ها را کمتر کند؟
یکی از دلایلی که مستقیما بر روی این موضوع تاثیر می گذارد این است که شما زمانی که نمی دانید که سیستم تهویه مطبوع را بر روی چه دمایی تنظیم کنید مسلما دمای مناسب را انتخاب می کنید و در دمای محیط فشار بیشتری بر روی سیستم ایجاد می شود چه در فصل سرما و چه در فصل گرما و همین موضوع نیاز به انرژی بیشتری دارد و همین امر باعث می شود تا دستگاه انرژی بیشتری مصرف کند و در نهایت شما باید هزینه های بیشماری را متحمل شوید.
تقسیم بندی سیستم‌های تهویه مطبوع بر اساس درجه حرارت
سیستم‌های گرم‌کننده زمستانی و تک‌فصلی: به‌طور کلی، سیستم‌هایی مانند شوفاژ با دیگ آب گرم و پکیج دیواری ازجمله دستگاه‌های گرم‌کننده هستند که می‌توانند در فصل زمستان و در موقعیت‌هایی که نیاز به گرمایش داریم، عمل کنند. همچنین، سیستم‌های حرارت مرکزی، بخاری و شومینه نیز از قابلیت گرمایش در فصل زمستان برخوردارند، اما باید توجه داشت که کیفیت پاسخگویی آن‌ها کمتر و نواقص بیشتری نسبت به سیستم‌های حرارت مرکزی دارند.
سیستم‌های سردکننده تابستانی و تک‌فصلی: اسپلیت (سردکننده)، کولر گازی و کولر آبی از جمله سیستم‌های تک‌فصلی سردکننده هستند که در فصل تابستان و در مواقعی که نیاز به کاهش دما و خنک‌سازی داریم، به‌کار می‌روند. این سیستم‌ها عملاً چرخه‌های تبرید متفاوتی دارند و هر یک به نحوی منحصر به فرد عمل می‌کنند.
سیستم‌های گرم و سردکننده دو‌فصلی: چیلر، مینی چیلر، فن‌کویل، سیستم وی آر اف و هواساز از جمله دستگاه‌هایی هستند که در دو فصل گرم و سرد سال می‌توانند به‌کار گرفته شوند. کارکرد این سیستم‌ها به دو صورت یکپارچه‌سازی دو فصل یا استفاده هم‌زمان از دو سیستم مجزا در فصل‌های مختلف تنظیم می‌شود.
این نوع سیستم‌ها در مناطق گرمسیر یا سردسیر کاربرد ندارند و باید از سیستم‌های تک‌فصلی استفاده شود. با این حال، لازم به ذکر است که در مناطق دیگر استفاده از سیستم‌های گرم و سردکننده دو‌فصلی رایج‌تر است، زیرا این سیستم‌ها قابلیت‌های بیشتری دارند و همچنین در برخی هزینه‌ها نیز می‌تواند صرفه‌جویی ایجاد کند.
تهویه مطبوع یکی از جدیدترین اختراعات در زمینه مهندسی مکانیک و ساختمان است که هدف آن تأمین شرایط بهداشتی و آسایشی مناسب در داخل محیط‌های ساختمانی می‌باشد. این سیستم‌ها، با افزایش رفاه کاربران و حفظ کیفیت هوا و دما، نقش بسیار مهمی در ایجاد محیط‌های کاری و زندگی سالم و مطلوب دارند.
انتخاب نوع سیستم تهویه مطبوع مناسب، بسته به عوامل مختلفی از جمله محل قرارگیری ساختمان، شرایط اقلیمی، نیازهای مصرف‌کننده، و نوع فعالیت‌های انجام شده در داخل ساختمان، بسیار اهمیت دارد. یکی از روش‌های تقسیم بندی سیستم‌های تهویه مطبوع بر اساس درجه حرارت، تفاوت بین سیستم‌های تهویه مطبوع سرد و گرم می‌باشد.
در تقسیم بندی سیستم‌های تهویه مطبوع بر اساس درجه حرارت، در سیستم‌های سرد، هدف اصلی خنک‌کردن هوا و کاهش دماست تا دمای مناسب و آسایشی در داخل ساختمان ایجاد شود. این نوع سیستم‌ها به‌ویژه در مناطق گرمسیری و گرم و خشک برای حفظ راحتی افراد بسیار مفید هستند.
از سوی دیگر، در تقسیم بندی سیستم‌های تهویه مطبوع بر اساس درجه حرارت، از سیستم‌های گرم به‌منظور افزایش دما و ایجاد حالت گرم و دلپذیر در داخل محیط‌های ساختمانی استفاده می‌شود. این نوع سیستم‌ها در مناطق سردسیری یا در فصول سرد سال بسیار مؤثر هستند و کمک می‌کنند تا در دماهای پایین، محیط زندگی و کار به‌طور مطلوبی گرم و دلنشین باشد. انتخاب بین این دو نوع سیستم تهویه مطبوع باید با توجه به شرایط جغرافیایی و اقلیمی هر منطقه و نیازهای کاربران انجام شود تا بهترین عملکرد و کارایی ممکن حاصل شود.
تقسیم بندی سیستم‌های تهویه مطبوع بر اساس درجه حرارت
تقسیم بندی سیستم‌های تهویه مطبوع بر اساس درجه حرارت به شرح زیر است:
سیستم‌های گرم‌کننده زمستانی و تک‌فصلی: به‌طور کلی، سیستم‌هایی مانند شوفاژ با دیگ آب گرم و پکیج دیواری ازجمله دستگاه‌های گرم‌کننده هستند که می‌توانند در فصل زمستان و در موقعیت‌هایی که نیاز به گرمایش داریم، عمل کنند. همچنین، سیستم‌های حرارت مرکزی، بخاری و شومینه نیز از قابلیت گرمایش در فصل زمستان برخوردارند، اما باید توجه داشت که کیفیت پاسخگویی آن‌ها کمتر و نواقص بیشتری نسبت به سیستم‌های حرارت مرکزی دارند.
سیستم‌های سردکننده تابستانی و تک‌فصلی: اسپلیت (سردکننده)، کولر گازی و کولر آبی از جمله سیستم‌های تک‌فصلی سردکننده هستند که در فصل تابستان و در مواقعی که نیاز به کاهش دما و خنک‌سازی داریم، به‌کار می‌روند. این سیستم‌ها عملاً چرخه‌های تبرید متفاوتی دارند و هر یک به نحوی منحصر به فرد عمل می‌کنند.
سیستم‌های گرم و سردکننده دو‌فصلی: چیلر، مینی چیلر، فن‌کویل، سیستم وی آر اف و هواساز از جمله دستگاه‌هایی هستند که در دو فصل گرم و سرد سال می‌توانند به‌کار گرفته شوند. کارکرد این سیستم‌ها به دو صورت یکپارچه‌سازی دو فصل یا استفاده هم‌زمان از دو سیستم مجزا در فصل‌های مختلف تنظیم می‌شود.
این نوع سیستم‌ها در مناطق گرمسیر یا سردسیر کاربرد ندارند و باید از سیستم‌های تک‌فصلی استفاده شود. با این حال، لازم به ذکر است که در مناطق دیگر استفاده از سیستم‌های گرم و سردکننده دو‌فصلی رایج‌تر است، زیرا این سیستم‌ها قابلیت‌های بیشتری دارند و همچنین در برخی هزینه‌ها نیز می‌تواند صرفه‌جویی ایجاد کند.
مزایای استفاده از سیستم تهویه مطبوع
حال که با تقسیم بندی سیستم‌های تهویه مطبوع بر اساس درجه حرارت آشنا شدید، به بررسی برخی از مزایای استفاده از سیستم تهویه مطبوع مرکزی خواهیم پرداخت:
چرخه هوای موثر: این سیستم با استفاده از چندین فن کویل در نقاط مختلف محیط، هوایی یکنواخت و تراز در توزیع خواهد داشت.
کاهش آلودگی صوتی: بدون شک با استفاده از چندین فن کویل با هوادهی کمتر، سطح صدا نسبت به سیستم‌های دیگر کمتر خواهد بود.
زیبایی داخل ساختمان: به‌دلیل تنوع مدل‌های فن کویل، می‌توان با توجه به نوع معماری و کاربری هر فضا، از مدل‌های متفاوت فن کویل استفاده کرد.
سادگی در کاربری: تنظیم دما و سایر فاکتورهای کنترلی در این نوع سیستم تهویه به‌راحتی و بدون پیچیدگی توسط اپراتور انجام می‌شود و نیازی به آموزش خاصی ندارد.
هزینه برق کمتر: با توجه به تصاعدی بودن هزینه‌های برق، با استفاده از سیستم چیلر و فن کویل، می‌توان هزینه برق کمتری پرداخت کرد.
نگهداری آسان: براحتی و بدون مزاحمت برای ساکنین، این سیستم با استقرار چیلر در پشت بام، قابل نگهداری و تعمیر است.
با در نظر گرفتن موارد بالا، انتخاب سیستم تهویه مرکزی به دلیل مزایای بیشتر آن از نظر کاهش مصرف انرژی، کاهش هزینه‌های نگهداری و نصب یک سیستم استاندارد و کم هزینه معقولی به نظر می‌رسد.
تقسیم بندی سیستم‌های تهویه مطبوع بر اساس درجه حرارت و ساختار آن‌ها
۱. منابع حرارت
در این دسته، منابع حرارتی با استفاده از سوخت یا الکتریسیته، حرارت تولید می‌کنند. بسته به نوع سیالی که در آن‌ها گرم می‌شود، این منابع به دو دسته تقسیم می‌شوند. اگر نوع سیالی که گرم می‌شود، مایع باشد، به آن دیگ گویند و اگر منبع حرارتی وظیفه گرم کردن گاز را بر عهده داشته باشد، کوره نامیده می‌شود.
۲. منابع برودت
در تمامی سیستم‌های مکانیکی، ایجاد سرمایش فقط به وسیله برودت تبخیری امکان‌پذیر است و این منابع برودت برای عمل سرمایشی سیستم‌های تهویه مطبوع، ضروری هستند. سرمایش در این سیستم‌ها از طریق منابع برودت و در اثر بخارشدن ماده‌ای به نام ماده مبرد، که به صورت گازی شکل است، ایجاد می‌شود.
هر مقدار سرعت تبخیر یک ماده بیشتر باشد، میزان سرمایش ایجاد شده توسط آن نیز بیشتر خواهد بود. منابع برودت از نوع چیلرها شناخته می‌شوند که به دو نوع ضربه‌ای و چیلرهای جذبی تقسیم می‌شوند.
بخش توزیع
بخش توزیع از سیستم تهویه مطبوع شامل اجزایی است که وظیفه انتقال اثر گرمایشی و سرمایشی به محیط مورد نظر را بر عهده دارند. این اجزا شامل موارد زیر می‌شوند:
هواکش‌ها
پمپ‌ها
فن‌ها
لوله‌کشی‌ها
کانال‌کشی‌ها